از مردم بيلقان كه گويا مادري حبشي نژاد داشته. كتب شاعري وي برگرفته از اسم مادرش بوده است. از آغاز زندگي او اطلاعاتي در دست نيست ولي مي دانيم كه تحصيلات ادبي و شعري خود را نزد خاقاني بوده است. 
مجير به دربارهاي اتابطان آذربايجان يعني شمس الدين (555 ـ 568) نيز بوده است. بعضي ها گفته اند مجير به تعصب اهل اصفهان به قتل رسيده است.
ديوان مجير قريب به 50 هزار بيت است. قصايد عالي و غزل هاي لطيف دارد. او را بايد حقاً از شاعران نيكو سخن و خوش قريحه زمان شمرد.
در اشعار او سبك خاقاني مشهود است.
وفات او را هدايت به سال 577 نوشته است.